Karikatür ustasi Oguz Aral'in ögrencisi olma gibi bir sansim yoktu benim..çünkü çocuk denecek yasta Türkiye'den ayrilmistik...
Ama Karikatüre olan ilgim onun çikardigi " GIRGIR" dergisi ile basladi...1976 yili....O zamanlar Türk basini diye birsey yoktu Avrupa'da...Bana ise "GIRGIR"dergisi Türkiye'den posta ile gelirdi....Karikatür hocalarim hiç olmadi ..kendi kendimi yetistirdim ben..Yillar sonra Avrupa çizgi romanin baskenti Brüksel'de ben de Karikatür egitmeni oldum .. Karikatürü galerilerden alip sokaklara tasidim..Yabancilarin oturdugu getolarda yaydim.Hapishanelere, hastanelere,okullara karikatür sanatini götürdüm... ezilen sinifin elindeki bu güçlü silahin onlara da yarari olacagini, kendilerini bu sekilde ifade etmelerine katkida bulunmak istedim...çünkü onlarin sergi gezmeye aliskanliklari, olanaklari yoktu...Ayaklarina getirdim karikatürü..