Bu karikatür ustasi Oguz Aral'in ögrencisi olma sansim yoktu..çünkü çocuk denecek yasta Türkiye'den ayrilmistik...Ama Karikatüre olan ilgim onun çikardigi " GIRGIR" dergisi ile basladi...1976 yiliydi..O zamanlar Türk basini diye birsey yoktu Avrupa'da...Bana ise "GIRGIR"dergisi Türkiye'den posta ile gelirdi....Karikatür hocalarim hiç olmadi ..kendi kendimi yetistirdim..sonunda beni karikatür hocasi yaptilar bana ragmen.. Karikatürü galerilerden alip sokaklara tasidim..Yabancilarin oturdugu getolarda yaydim.Hapishanelerde, hastahanelerde karikatür sanatini götürdüm..çünkü ezilen sinifin elindeki bu güçlü silahin onlarada yarari olacagini, kendilerini bu sekilde ifade etmelerine katkida bulunmak istedim...çünkü onlarin segi gezmeye aliskanliklari, olanaklari yoktu...Ayaklarina getirdim karikatürü..Usta olmak derdim de yok bu meslekte..Sadece çizgileri seviyorum !...
Ismail Dogan
